Ο έρωτας δεν είναι κόκκινος είναι ροζ…
Εντάξει, τον γιορτάσατε τον έρωτα; Και τώρα τι; Τον βάλατε στο συρτάρι για του χρόνου;
Το παραδέχομαι ότι είμαι κυνική. Οτιδήποτε έχει να κάνει με καρδούλες, σαλιαρίσματα, γλύκες και ερωτοτροπήματα μου φέρνει αλλεργία. Μαζί και ο Άγιος Βαλεντίνος, ο πιο απατεώνας Άγιος όλων των εποχών. Ένα κουλούρι πήγα να πάρω από το φούρνο κι αυτό είχε σχήμα καρδούλας, την εμπορικοποίησή σας μέσα.
Και ερωτώ, αν είστε τόσο γλυκούληδες και ρομαντικοί που πάνε όλα αυτά την επόμενη μέρα; Ξεφουσκώνουν σαν τα χιλιάδες μπαλόνια που πουλάνε εκείνη τη μέρα σε κόκκινο χρώμα;
Ο έρωτας είναι αντιφατικός, ακατανόητος και καθόλου τέλειος. Γι αυτό άλλωστε έχει και σαν χρώμα του το ροζ. Δεν ξέρω αν το έχεις καταλάβει, αλλά το ροζ είναι πιο ταλαιπωρημένο και φθαρμένο κόκκινο.
Ο έρωτας δεν είναι τέλειος όπως μας τον πουλάνε. Είναι αντιφατικός, ακατανόητος και καταστροφικός. Ο έρωτας είναι η απόλυτη καύλα με όλους τους συμβιβασμούς και τις αποδοχές διαφορετικότητας του άλλου.
Γι αυτό μην ξανακούσω για καρδούλες και γλυκανάλατες καταστάσεις. Ο έρωτας είναι απόλυτος. Αν δεν μπορείς να τσαλακωθείς, να καταστραφείς και να τσακιστείς τότε δε μπορείς για κανένα λόγο να ερωτευτείς. Ωραιοποιημένοι έρωτες υπάρχουν στα άρλεκιν. Στο δικό μας κόσμο, ευτυχώς, για να τον βιώσεις θα πρέπει να είσαι έτοιμος να πέσεις στα πατώματα.
Γράφει η Σοφία
