Ο Ωροσκόπος στους Διδύμους αντιπροσωπεύει έναν κατεξοχήν λάτρη της μάθησης και της επικοινωνίας. Είναι έντονα ευαίσθητος και έχει την ικανότητα να εκφράζει με ευγλωττία τις εσωτερικές του ανησυχίες. Κατανοεί εύκολα την ουσία της δυαδικότητας. Αν και μερικές φορές μπορεί να φαίνεται υποκριτής, είναι η έμφυτη ικανότητά του να κατανοει αντικρουόμενες ιδέες, γεγονός που τον κάνει αγαπητό.
Όταν ζει έξω από τον εαυτό του, ταυτιζόμενος με το απρόσωπο κάρμα, πέφτει στην παγίδα της περιέργειας.
Γνωρίζοντας όλα αυτά με τα οποία ταυτίζεται, μαθαίνει σύντομα πώς να αντιγράφει ιδιομορφίες, έργα ή ιδέες άλλων. Κάνοντας κάτι τέτοιο απορροφά ένα μεγάλο ποσό πληροφοριών, στην πραγματικότητα πολύ μεγαλύτερο από αυτό που μπορεί να δεχτεί η εσωτερική του ύπαρξη. Το αποτέλεσμα είναι να αλλάζει τη μία “προσωπικότητα” μετά την άλλη, αποφεύγοντας να αντιμετωπίσει το βαθύτερο εαυτό του. Δυστυχώς έτσι οδηγείται σε μία ζωή συγκρίσεων. Δεν είναι δύσκολο να τον δυσαρεστήσει αυτό που αντιπροσωπεύει η ζωή του όταν, γεμάτος ζήλια, δοκιμάζει ξένες ιδέες μέσω τρίτου. Μη έχοντας επαφή με το κέντρο του, συζητά συχνά θέματα τα οποία δεν κατέχει στην πραγματικότητα. Η όλη κατάσταση προκαλεί ανταγωνισμό με τους άλλους που οδηγεί σε φθορά και σύγχυση.
Αν και είναι θαυμαστή η πνευματική του ευστροφία, συχνά αποδεικνύεται μάταιη. Και, επειδή δε λειτουργεί από το κέντρο του, βασίζεται στους άλλους για τη συγκέντρωση του εσωτερικού του δυναμικού. Είναι ο μόνος ωροσκόπος που μπορεί τόσο εύκολα να χαθεί στους άλλους, ώστε να είναι κανείς εντελώς επιφανειακός με τον εαυτό του. Ίσως επειδή δείχνει ενδιαφέρον για αρκετές ιδέες να έχει πολλούς φίλους που να το εκτιμούν, αλλά η ζωή του δε σταματά να είναι άσκοπη.
Μια από τις μεγαλύτερες δυσκολίες σε αυτόν τον ωροσκόπο παρουσιάζεται όταν ταυτίζεται με το απρόσωπο κάρμα του εξωτερικού περιβάλλοντος και αρχίζει να φοβάται υποσυνείδητα την επίδραση των λέξεων στον εσωτερικό του κόσμο. Είναι ιδιαίτερα ευαίσθητος στη γλώσσα, τις λέξεις και τον τρόπο με τον οποίο εξηγεί κάτι στους άλλους. Επειδή είναι ανειλικρινής ομιλητής, συχνά κρύβει αυτές τις ευαισθησίες ή κρύβεται από τον ίδιο του τον εαυτό. Εδώ είναι που δέχεται το άτομο τη μεγαλύτερη πρόκληση από τη διπλή φύση των Διδύμων. Θέλει να έχουν σημασία για τους άλλους τα λόγια του, αλλά ίσως φοβηθεί πραγματικά αν δει πόσο βαθιά εντυπώνονται πάνω του τα δικά τους λόγια.
Μία από τις πλέον συνηθισμένες εμπειρίες σε αυτόν τον ωροσκόπο είναι αφού το άτομο ανακατευτεί με πολλές δραστηριότητες να έχει ακόμη το συναίσθημα πως δεν κάνει αυτά που πρέπει. Αυτό προέρχεται από το εξωτερικό περιβάλλον, γιατί εξαιτίας της απρόσωπης ταυτότητάς του δεν είναι σε θέση να διευθύνει την προσωπική του ζωή. Όσο περισσότερο αναζητά την πρόκληση διαφόρων ιδεών τόσο πιο αεικίνητος και ευμετάβλητος γίνεται (ακολουθώντας τις ασταθείς ιδέες της συνείδησης που μπορούν εύκολα να διαλύσουν το αίσθημα του σκοπού).
Το διασκορπισμένο ενδιαφέρον δεν μπορεί να είναι καλύτερο από την αδιαφορία για τα πάντα. Μπορεί να καυχιέται πως είναι ο μόνος που γνωρίζει την έννοια ενός γεγονότος, αλλά η εξωτερική ταύτιση δεν αρκεί για να αντιληφθεί πως υπάρχουν καλύτεροι τρόποι χρήσης της ικανότητάς του για επικοινωνία. Μια έλξη για τα σταυρόλεξα και τις σπαζοκεφαλιές, παιχνίδια με λέξεις, γρίφους και τα χιλιάδες ερωτήματα που θέτει η καθημερινή εμπειρία, μπορεί να οδηγήσει τη σκέψη στο έσχατο στάδιο της ανάλυσης. Όλο αυτό το διάστημα η βαθύτερη ύπαρξη του ατόμου παραμένει σε λανθάνουσα κατάσταση, ανίκανη να αντιδράσει τη στιγμή που είναι απασχολημένο με την εξωτερική του ταύτιση.
Όταν όμως εστιαστεί η ταυτότητά του στις πύλες του ωροσκόπου στους Διδύμους, κατακλύζεται από μία εντελώς διαφορετική αντίληψη για τη ζωή. Το σύνολο των διαφόρων δυνατοτήτων που δείχνει ο χάρτης εστιάζεται μέσω της ικανότητάς του να διακρίνει τη μεταξύ τους σχέση. Διακρίνει το τεράστιο εσωτερικό του απόθεμα, και γίνεται ικανός να ενεργοποιεί ιδέες με τη βοήθεια μίας έυγλωττης ροής σκέψεων που πάντα πηγάζουν από εκείνον. Αντί να επιδεικνύει ιδέες και απόψεις που εμπνεύστηκαν άλλοι, καταλαβαίνει πώς να συγκεντρώνει τις σκέψεις του ώστε να εκφράζουν με τον καλύτερο τρόπο αυτά που αισθάνεται.
Η ενστικτώδης αίσθηση της περιέργειας είναι μάλλον προϊόν ενδιαφέροντος παρά ανταγωνισμού ή σύγκρισης. Το αποτέλεσμα είναι να μπορεί να γνωρίζει πολλές από τις ιδέες που αποτελούν το απρόσωπο κάρμα δίχως να απομακρύνεται από τις εσώτερες, αποκλειστικά δικές του γνώμες. Έχει τη δυνατότητα να κατανοεί κοσμικές έννοιες που αποτελούν πρόχειρα διαγράμματα ή τμήματα ενός ολοκληρωμένου συνόλου καταγόμενου από το εσώτερο δυναμικό. Είναι γεννημένος για να επικοινωνεί. Έτσι μένοντας στο κατώφλι του ωροσκόπου του μπορεί άνετα να ελέγχει, τόσο τις ιδέες που μεταδίδει όσο και τον τρόπο που τις εκφράζει. Θα μπορούσε να γίνει ποιητής, συγγραφέας ή δάσκαλος, επειδή τα λόγια του, αντί να προέρχονται από σκόρπια τμήματα του απρόσωπου κάρμα, διεγείρονται από την εσώτερη ύπαρξη και διευθύνονται από την ψυχή. Διαθέτει την πηγαία ικανότητα να χρησιμοποιεί κάθε μέσο για τη μετάδοση των ιδεών του. Όμως, το αληθινό του ταλέντο κρύβεται στην ικανότητα να εκπαιδεύει, να διδάσκεται και να δοκιμάζει μία διαρκώς αυξανόμενη κατανόηση για τον ίδιο του τον εαυτό.
Είναι ένας από τους πλέον σύνθετους ωροσκόπους στο Ζωδιακό, για αυτό και οι Δίδυμοι συμβολίζονται με το θρυλικό δίδυμο του Κάστορα και του Πολυδεύκη. Με τον ένα δίδυμο θνητό και τον άλλο αθάνατο, βιώνει κανείς τη δυαδικότητα αυτών των δύο διαφορετικών αντιλήψεων. Ο θνητός δίδυμος γνωρίζει το αναπόφευκτο του θανάτου του. Επομένως αποφεύγει κάθε τι που συμβολίζει το τέλος. Ο αθάνατος βλέπει πέρα από αυτό, λαμβάνοντας τη ζωή σαν ένα αιώνιο ρεύμα ιδεών. Ο δεύτερος δε δυσκολεύεται να σταθεί στο κατώφλι του ωροσκόπου του. Ο θνητός ξεφεύγει από τον εαυτό του κάθε φορά που δοκιμάζει κάποια μορφή ολοκλήρωσης (την οποία ερμηνεύει σαν θάνατο εξαιτίας του φόβου του). Όταν συμβαίνει κάτι τέτοιο προσπαθεί να καθιερώσει μια μόνιμη ταύτιση με όλους τους άλλους, προσπαθώντας να αντλεί σκέψεις επιβίωσης. Βρίσκεται πάντα αιωρούμενος ανάμεσα στην ταύτιση με το απρόσωπο κάρμα ή φυλετική συνείδηση και το προσωπικό κάρμα με το οποίο χρειάζεται να έρθει σε επαφή μέσω της εσώτερης ύπαρξης. Συνεπώς, η προσωπικότητα ζει ένα οριστικό αίσθημα χωρισμού, οι ιδέες γίνονται διπρόσωπες και τα προβλήματα εμφανίζουν ανόμοιες αλήθειες αν τα εξετάσεις από διαφορετικές πλευρές.
Ακόμη και η αντίληψη που έχει το άτομο για τον εαυτό του είναι διχασμένη. Είναι και πομπός και δέκτης ιδεών. Αν καταφέρει να κρατήσει και τα δύο μέσα στον ωροσκόπο, μπορεί να πετύχει την αυτοκατανόηση. Αν όμως το ένα από τα δύο αφήσει τον ωροσκόπο, τότε η εξωτερική ταυτότητα θα διαφωνεί διαρκώς με την εσωτερική.
Οι άνθρωποι που έχουν ανάγκη επικοινωνίας επιθυμούν να τους καταλάβουν οι άλλοι. Αν το άτομο έχει ανατολή στους Διδύμους ταυτίζεται έντονα με τον εξωτερικό κόσμο και προσκολλάται συνειδησιακά σε άλλα άτομα μέχρι να αφομοιώσει τις ιδέες τους, προκαλώντας έτσι κάτι περισσότερο από διχασμό.
Το εγώ του θνητού διδύμου αναζητά μια φιλική κατοικία για τις σκέψεις του στο νου των άλλων. Όταν το άτομο το αντιληφθεί, μπορεί να μάθει να ελέγχει το θνητό δίδυμο μέσω της ανώτερης γνώσης του αθάνατου. Έτσι, αντί να εγκαταλείψει τον εαυτό του (είτε από φόβο είτε από επιθυμία να κάνει πιο γνωστά αυτά που γνωρίζει) μπορεί να κρατήσει και τα δύο στο κατώφλι του ωροσκόπου, ζώντας μία αρμονία ιδεών μέσα στην ολοκλήρωση της δικής του δημιουργικής έκφρασης. Αυτό δε σημαίνει πως η άντληση πληροφοριών από τον έξω κόσμο είναι περιττή, γιατί κάποιος που επικοινωνεί έχει αληθινά την ανάγκη της επαφής με μια πληθώρα ιδεών, ώστε να είναι ικανός να προσδώσει αρχές, νόημα και σημασία σε όλα αυτά που προσπαθεί να εκφράσει. Ωστόσο ο τρόπος που πλησιάζει κανείς τις ιδέες του απρόσωπου κάρμα πρέπει να είναι απρόσωπος. Το άτομο που έχει ανατολή στους Διδύμους οφείλει να μάθει πώς να χειρίζεται τις ξένες ιδέες χωρίς να καταλήγει μίμος.
Υπάρχει ένα διπλό κανάλι κατανόησης κατά μήκος του οποίου απλώνονται τα δύο μισά του ωροσκόπου. Ο θνητός δίδυμος ρωτά τον αθάνατο ποιες είναι οι πηγαίες του γνώσεις. Ο πρώτος συλλέγει και θυμάται πληροφορίες από το εξωτερικό περιβάλλον, έτσι ώστε να μπορεί να βεβαιώνει αυτά που εκφράζει ο αθάνατος δίδυμος μέσω της προσωπικότητας.
Κάθε φορά που πηγάζει μια ιδέα από την εσωτερική ύπαρξη επιβεβαιώνεται από μία όμοια ή παρόμοια ιδέα την οποία οραματίζεται ο θνητός δίδυμος πως ήδη υπάρχει στο απρόσωπο κάρμα. Τότε το θνητό μισό του ωροσκόπου την απαρνείται, ενώ το αθάνατο μισό μπορεί να αυτοεκφραστεί χρησιμοποιώντας το πλήρες δυναμικό του ατομικού του χάρτη. Με αυτό τον τρόπο λειτουργεί πάντα μέσα στον ωροσκόπο των Διδύμων ένα ελεγχόμενο ρεύμα πληροφοριών. Αφού επιβεβαιωθεί και εκφραστεί αυτή η νοητική διαδικασία, είναι σε θέση το άτομο να ενισχύσει τη σχέση του με τον κόσμο των ιδεών. Όταν έχει κανείς ανατολή στους Διδύμους και ζει έξω από τον εαυτό του έχει την τάση να ταυτίζεται με συγγραφείς και με ανθρώπους των μέσων επικοινωνίας που τον κάνουν να αισθάνεται πιο μορφωμένος και ενήμερος. Έτσι υπάρχει ο κίνδυνος να υιοθετήσει μια επιπόλαιη στάση.
Είναι δυνατό να απορροφηθεί τόσο από ασήμαντα πράγματα ώστε να μην καταλάβει ποτέ το αληθινό νόημα της κατανόησης, που είναι το κάρμα του. Όταν είναι ο εαυτός του, έχει την ικανότητα να ταξιδεύει στο παρελθόν ταυτιζόμενος με εκείνους που θαυμάζει, ζώντας από κοντά μία λογοτεχνική περίοδο της ιστορίας, έναν πολιτισμό, ένα πολιτιστικό επίτευγμα, καθώς και το βαθύτερο νόημα όσων έχουν ειπωθεί. Μπορεί να απαλλαγεί από την τάση να αναλύει τις ιδιαίτερες έννοιες των λέξεων, φράσεων ή μορφών έκφρασης και να αντιληφθεί το αληθινό πνεύμα της επικοινωνίας, συμβάλλοντας έτσι με το δικό του τρόπο στον πολιτισμό.
