Είναι ένας από τους πιο ξεχωριστούς ωροσκόπους του ζωδιακού. Για να καταλάβετε τι εννοώ, θυμηθείτε πως ο ωροσκόπος εκφράζει από μόνος του τον ήλιο που ανατέλλει του πρωί. Ουσιαστικά, είναι η ελπίδα του ανθρώπινου γένους για όλη την ημέρα. Πιστεύουμε με αισιοδοξία ότι όπως ανατέλλει ο ήλιος έτσι αναδύονται από μέσα μας και τα ονειρα , τα σχέδια και η ανάγκη για έκφραση, που πηγάζει από την ίδια την ύπαρξή μας. Όταν στον ωροσκόπο βρίσκεται ένα από τα έξι πρώτα σημεία του ζωδιακού, η κατώτερη ανθρώπινη φύση τείνει να ακολουθήσει την πορεία του ήλιου που ανατέλλει. Έτσι, οι ανθρώπινες ιδιότητες μιμούνται κατά κάποιο τρόπο τις φυσικές ιδιότητες του κόσμου στον οποίο ζει.
Ο Ζυγός, σαν έβδομο σημείο του ζωδιακού εκφράζει τον ήλιο που δύει. Μετά την προσπάθεια του ανθρώπινου γένους να εκφράσει την προσωπική του ταυτότητα, φτάνει η στιγμή που αντιλαμβάνεται τη σημασία της δύσης. Σε αυτόν τον ωροσκόπο ο άνθρωπος δεν ελπίζει ή δεν περιμένει με αισιοδοξία από τον ήλιο να μας βοηθήσει να τα βγάλουμε πέρα στη διάρκεια της ημέρας. Αντί για αυτό, αισθάνεται τις δυνάμεις του να τον εγκαταλείπουν, καθώς διακρίνει το μάταιο της προσπάθειας να επιβάλλει τη θέλησή του στους άλλους.
Τα χαρακτηριστικά της προσωπικότητας που έχει ωροσκόπο στο Ζυγό είναι η αγαπη, η αρμονία και μία ικανότητα να μοιράζεται με πνεύμα συνεργασίας το νόημα της ομορφιάς που αισθάνεται. Ευγενικός με τη φύση, καταδεκτικός και φιλικός, εκδηλώνει το εγώ του προς τα έξω με τέτοιο τρόπο, που τον απομακρύνει από την γαλήνια ζωή που δικαιούται να ζήσει. Είναι δύσκολο να έρθει σε επαφή με το εγώ του, επειδή δεν ταιριάζει στη φύση του η αποκλειστική χρήση του μόνο για τον ίδιο. Αυτός είναι ο μοναδικός ωροσκόπος που μπορεί να πετύχει μία πραγματική κατάσταση ανιδιοτέλειας, καθώς εναρμονίζει περισσότερο τον εαυτό του με την ισορροπία της φύσης. Επειδή εδώ είναι υπερβολικά δυνατή η έκφραση του εγώ, είναι εύκολο για ένα τέτοιο άτομο να φύγει από τον εαυτό του.
Επιτρέποντας στην ταυτότητά του να έρθει σε επαφή με πηγές έξω από τον ωροσκόπο, υιοθετεί έναν τρόπο ζωής γεμάτο υπερβολές. Στην προσπάθεια να αισθανθεί μέσα του αρμονία και αγάπη (που είναι η βασική του φύση) επιχειρεί διαρκώς να εναρμονίσει τις διαφορετικές μορφές απρόσωπου κάρμα που αντλεί από το . Έτσι, είναι επόμενο να διαφωνεί συχνά με τον εαυτό του, στην προσπάθεια να ισορροπήσει το ένα πράγμα με το άλλο. Αν δεν γνωρίζει απόλυτα μία από τις αρετές στη ζωή, πιθανά να καταλήξει στη συμπλήρωση του κενού με την αυταπάτη της ισορροπίας. Σε μια τέτοια περίπτωση, μπορεί να παρακολουθεί πολύ τηλεοραση για να ισορροπεί τα αισθήματα απόρριψης που δέχτηκε. Ή μπορεί να αρχίσει να τρώει υπερβολικά αν τα ρούχα που φοράει δεν εκπληρώνουν την αισθητήριά του αντίληψη για το χρώμα και το σχέδιο. Και στις δύο περιπτώσεις οι λύσεις που ψάχνει δεν ισορροπούν τελικά την αιτία για την οποία το κάνει. Αν απορροφήσει στη διάρκεια της ημέρας μία δυσαρμονική ιδέα, μπορεί να φύγει χιλιόμετρα μακριά από το δρόμο του για να βρει μία αντίθετη ιδέα που θα του προσφέρει τεχνητή αίσθηση ισορροπίας. Με αυτό τον τρόπο, μπορεί να γίνει ένα πεισματάρικο καλειδοσκόπιο υπερβολών, χωρίς να πιστεύει ποτέ αληθινά ή να ανήκει σε κάποια από τις ιδέες που κυκλοφορούν. Ωστόσο δοκιμάζει να διατηρήσει σε έναν κόσμο αντιθέσεων την αίσθηση της ισορροπίας.
Στις συζητήσεις συχνά παρουσιάζει την αντίθετη άποψη, όχι απαραίτητα επειδή συμφωνεί ή την υποστηρίζει , αλλά επειδή νιώθει την ανάγκη να παρουσιάζονται και οι δύο πλευρές μιας άποψης.
Η ουσία της αγάπης δεν προέρχεται από έναν κόσμο αντιθέσεων, αλλά από την αποδοχή αυτών που πραγματικά υπάρχουν. Αυτό δεν μπορεί να το γνωρίσει κάποιος όταν ζει έξω από τον εαυτό του. Αντίθετα, δοκιμάζει τη δυσαρμονία της απογοήτευσης του εγώ που υπάρχει στο απρόσωπο κάρμα. Δεν μπορεί να εκφράσει με σιγουριά τη διακεκομμένη σειρά ιδεών που τον διαπερνούν επειδή δεν είναι βέβαιος για τις πηγές του. Έτσι, διακρίνεται από μεγάλη αναποφασιστικότητα και μπορεί να μη συλλάβει ποτέ καθαρά την ουσία της αλήθειας. Αντί να είναι γνήσιος και μοναδικός, έχει την τάση να ανακατεύεται παντού με ιδέες από δεύτερο χέρι που μπορεί και να μην γνωρίζει πως εφαρμόζονται στην πράξη.
Σε υποσυνείδητα επίπεδα, παντρεύεται οποιονδήποτε του δημιουργήσει συναίσθημα ήρεμης αποδοχής. Έτσι, δημιουργεί έξυπνα στενές σχεσεις και συνεταιρισμούς με πολλούς ανθρώπους. Προσπαθεί να γεμίσει το κενό, βρίσκοντας στους άλλους την αρμονία και την αγάπη που λείπουν. Αυτό βοηθά στην υπερνίκηση αισθημάτων απόρριψης που ίσως έχει. Επειδή τέτοιες έξυπνες, ασυνείδητες συμμαχίες δεν είναι στην πραγματικότητα προσωπικές, ποτέ δεν πετυχαίνει αληθινά την εκπλήρωση της αγάπης που ζητά η ψυχή του.
Η ζωή είναι βασικά ένας αυτοδημιούργητος ονειρικός κόσμος. Εξαιτίας όμως της ταύτισης του Ζυγού ωροσκόπου του με το απρόσωπο κάρμα, ακόμη και τα όνειρα που έχει το άτομο δεν είναι δικά του. Είναι ένας καθρέφτης των ονείρων άλλων ανθρώπων και όταν προσπαθεί να κοιτάξει τον εαυτό του δύσκολα τον διακρίνει μέσα από τη θολούρα των εξωτερικών εντυπώσεων. Επειδή ασχολείται με τη βασανιστική δημιουργία αρμονίας στους άλλους, δυσκολεύεται συχνά να διατηρεί την επαφή με τις αληθινές του ανάγκες. Έτσι, το αίσθημα ευημερίας του εξαρτάται σχεδόν ολοκληρωτικά από εξωτερικές επιδράσεις και ανθρώπους. Μεταχειρίζεται άλλους για την ανατολή της ζωής, και αντί να αναδύεται από το κέντρο της ύπαρξής του, γίνεται ένας κύκλος που περιστρέφεται γύρω από τα κέντρα των άλλων.
Τελικά, ίσως αισθανθεί ότι εκφράζει ικανότητες που δεν είναι πραγματικά δικές του. Αυτό του προκαλεί σύγχυση και του δίνει το αίσθημα πως δεν υπάρχει τίποτε που θα τον βοηθήσει να βρει μια προσωπική θέση στον κόσμο. Δεν έχει πολλές απαιτήσεις από τον εαυτό του και επομένως δεν μπορεί να συναγωνιστεί την ισχυρή, εκφραστική δραστηριότητα άλλων εγώ. Ίσως αισθάνεται περισσότερο δυνατός όταν ταυτίζεται με τους άλλους, αλλά έπειτα χάνει την αίσθηση της προσωπικής ταύτισης.
Ζητά έναν ήπιο, ήρεμο τρόπο ζωής. Βασίζοντας όμως τη δύναμή του στα άλλα εγώ, αναστατώνει την δική του αίσθηση γαλήνης. Και επειδή γνωρίζει κατά βάθος πόσα παίρνει από τους άλλους, η θεόσταλτη φύση του τείνει να τον αποζημιώσει σε μία προσπάθεια ανταπόδοσης και εξισορρόπησης των βαθμίδων του κάρμα. Με αυτό τον τρόπο, βοηθάει τους άλλους να διδαχτούν τα καρμικά τους μαθήματα. Αν και αυτή η αντίληψη για τη ζωή στερείται πρακτικά ιδιοτέλειας, ωστόσο οδηγεί σε σύγχυση. Το άτομο κατευθύνεται από το περιβάλλον και όχι από την αληθινή εσωτερική του φύση. Μπορεί να αποτελέσει την ευμετάβλητη έκφραση της βαθύτερης φύσης των άλλων, χωρίς να έχει την ικανότητα να κατανοήσει τις δικές του ιδιαίτερες αρετές.
Όταν ζει μέσα στο κατώφλι του ωροσκόπου αλλάζει εντελώς ο τρόπος ζωής του. Κάθε δυνατότητα της ύπαρξής του περνά από το δώρο της αγάπης πριν εκφραστεί. Προσφέρει βοήθεια στους άλλους αλλά όχι επειδή ζητάει αποδοχή. Αντίθετα, δίνει επειδή είναι γεννημένος για αυτό και δε ζητάει ποτέ αντάλλαγμα για την προσφορά του, καταλαβαίνοντας σιωπηλά πως η ουσία του προσφερόμενου δώρου δε βρίσκεται στο ίδιο το δώρο αλλά στον τρόπο που το κάνει. Το εστιακό του σημείο είναι η ταύτιση με την αγάπη, και παρόλο που χρειάζεται ακόμη τους άλλους για να τη μοιραστεί, δε χάνει στην πορεία το προσωπικό του κέντρο. Το μεγαλύτερο χάρισμα ενός ωροσκόπου στο Ζυγό είναι η ικανότητά του να δίνει τον εαυτό του στους άλλους. Για να γίνει αυτό αφήνει στοργικά τη βαθύτερή του ύπαρξη να εκφραστεί μέσα από τον ωροσκόπο, δίχως υπεκφυγές ή επιφυλάξεις. Στις σχέσεις του με τους άλλους δε λειτουργεί ανταγωνιστικά.
Γνωρίζει ότι τίποτα στον κόσμο δε θα μπορούσε να τον πληγώσει ή να τον απομακρύνει από τον εαυτό του όταν διατηρεί την επαφή με την εσωτερική ύπαρξη, γιατί είναι ο ίδιος η αγάπη, και η αγάπη είναι ένα ρεύμα που συνεχώς κυλά και ανανεώνεται, ανάλογα με την ποσότητα που επιτρέπει να διαχυθεί. Εξετάζει τις καλλιτεχνικές και αισθητικές δυνατότητες που του προσφέρει το περιβάλλον αντί να το κοιτάζει μέσα από χρωματιστά τζάμια. Κοντά στον ωροσκόπο, μπορεί εύκολα να αποδεχτεί τη θέα του προσωπικού κάρμα χωρίς να αισθανθεί υποχρεωμένο να την αλλάξει. Γνωρίζει πώς να αφήνει τα πράγματα να κυλήσουν. Η ομορφιά σε αυτό τον ωροσκόπο δεν προέρχεται από ένα εξαντλημένο εγώ, αλλά από την απόκτηση της γνώσης πως δε χρειάζεται ένα ισχυρό εγώ για να λειτουργεί κανείς αρμονικά στον κόσμο.
Το άτομο αντιλαμβάνεται τη χρησιμότητα στον κόσμο της δύναμης, αλλά δεν ενδιαφέρεται να ευθυγραμμιστεί μαζί της. Εκεί που άλλοι αμύνονται για να επιβιώσουν, ο Ζυγός ωροσκόπος βιώνει ήσυχα ένα αίσθημα ικανοποίησης. Οι άλλοι μπορεί να τον θεωρούν τεμπέλη, αλλά είναι το αίσθημα ευγνωμοσύνης για όλα αυτά που τον κάνει να αποφεύγει έντονα την προσωπική του επιβολή στον κόσμο του απρόσωπου κάρμα. Γνωρίζει πως είναι αδύνατο να τρυπήσει ένα φτερό. Όσο περισσότερο προσπαθεί κανείς να είναι κάτι παραπάνω από τους άλλους , τόσο λιγότερο είναι τελικά ο εαυτός του.
Όταν το δυναμικό της εσώτερης ύπαρξης διαπεράσει την ικανότητα της προσωπικότητάς του για αγάπη. Η ζωή του αποκτά μια ανώτερη ποιότητα. Μπορεί να χειριστεί κανείς ένα κάρμα που ενδέχεται να εξελιχθεί μέσω της αγάπης. Ένα κάρμα που δεν είναι δυνατό να προχωρήσει μέσα από την αγάπη, παραμερίζεται σαν κατώτερη και πρωτόγονη μορφή έκφρασης. Η θέρμη και στοργή που εκπέμπει το άτομο οφείλονται σε αυτές τις έμφυτες αρετές και όχι στην ελπίδα κάποιας υλικής απολαβής. Όταν χρησιμοποιεί σωστά τον ωροσκόπο του, δε χρειάζεται να αμφισβητεί την ικανότητά του για αγάπη. Ακολουθώντας το δρόμο του δικού του κάρμα, παρατηρεί τα λάθη που προκαλεί στον κόσμο ο ανθρώπινος εγωισμός και φτάνει στην πραγμάτωση περιβάλλοντας με περισσότερη αγάπη και αρμονία τον κόσμο που τόσο πολύ αγαπάει.
