Ενώ το τέταρτος Οίκος, ο οποίος βρίσκεται ακριβώς απέναντι από τον δέκατο, αντιπροσωπεύει το σπίτι του ατόμου, ο δέκατος Οίκος αντιπροσωπεύει τη θέση το ατόμου στην κοινωνία.
Ο κύκλος πλέον στον δέκατο διευρύνεται και το άτομο πρέπει να καταξιωθεί από την κοινωνία, να επιλέξει επάγγελμα και να κάνει καριέρα. Η παραγωγικότητά του, το έργο που θα παρουσιάσει, η ικανότητά του να πραγματοποιήσει τα όνειρά του, οι φιλοδοξίες του, είναι στοιχεία που φαίνονται από τον δέκατο Οίκο και τους κυβερνήτες του.
Ο Οίκος του Αιγόκερω είναι ο ισχυρότερος στο ζωδιακό. Η υποψήφια μητέρα έχει καταλάβει ότι είναι έγκυος και αρχίζει να αποδέχεται το γεγονός. Σε αυτή τη φάση μάλιστα καταλαβαίνει την ύπαρξη του εμβρύου στην κοιλιά της και δίνει στο παιδί την αίσθηση της ύπαρξής της, απαντώντας εμμέσως στα μηνύματά του. Η εύκολο ή δύσκολη αποδοχή του παιδιού από τη μητέρα θα παίξει καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση του εγώ του. Εάν η μητέρα αρνείται να αποδεχθεί το γεγονός της εγκυμοσύνης της το παιδί στο ασυνείδητό του παλεύει με το πεπρωμένο.
Μια δυναμική, κατά την περίοδο της εγκυμοσύνης της μητέρα, θα γεννήσει ένα παιδί με ισχυρό εγώ. Μια παθητική μητέρα θα γεννήσει ένα παιδί με αδύναμη θέληση.
Στον Οίκο του Αιγόκερω ο πατέρας γίνεται ιδιαίτερα διορατικός και φροντίζει να υποστηρίζει τη μητέρα, να κάνει οικονομικές συμφωνίες, που θα βελτιώσουν τις συνθήκες υποδοχής του παιδιού στην οικογένεια, να βρει τους καλύτερους γιατρούς και τον καλύτερο χώρο για το παιδί στο σπίτι. Η ικανότητα του πατέρα να έρθει αντιμέτωπος με αυτές τις πρακτικές ανάγκες θα επηρεάσει αργότερα την ικανότητα του παιδιού να φτιάξει ένα μέρος για αυτό στο δικό του κόσμο.
Μεγαλώνοντας, λοιπόν, το παιδί δημιουργεί πρότυπα τα οποία θέλει να κατακτήσει. Παρατηρεί τις προσπάθειες που έχει κάνει ο πατέρας του, προκειμένου να εξασφαλίσει κάποια άνετη ζωή στην οικογένεια. Νιώθει ότι όλα τα μέλη της οικογένειας θαυμάζουν τον πατέρα και τον θεωρούν απόλυτα ικανό να αντεπεξέλθει σε οποιοδήποτε πρόβλημα.
Η οικογένεια στα μάτια του παιδιού είναι ένα κομμάτι της κοινωνίας. Εάν ο πατέρας είχε την ικανότητα να εξασφαλίσει κάποια άνετη ζωή στην οικογένεια και, το κυριότερο, εάν είχε καταξιωθεί από την κοινωνία και είχε γίνει αποδεκτός, τότε το παιδί είχε την ευκαιρία να αποκτήσει μια πολύ καλή εικόνα για τον πατέρα.
Παράλληλα, η καλή συμπεριφορά του πατέρα προς το παιδί του και η ισότιμη σχέση με τη σύζυγό του δημιουργούν στο παιδί την εντύπωση ότι η κοινωνία είναι η τεράστια «αγέλη» μέσα στην οποία θα νιώσει ασφάλεια σαν ενήλικας, θα αναπτυχθεί και θα προοδεύσει, θα δεχθεί επιβεβαιώσεις και θα διευρύνει τους ορίζοντές του. Έτσι το άτομο, ως ενήλικας, αποκτά μια πολύ υγιή σχέση με την κοινωνία.
Μπορεί να δείχνει το ενδιαφέρον του για τους άλλους ανθρώπους, αποδέχεται ή όχι τους κοινωνικούς νόμους, προσπαθεί να δημιουργήσει και να επεκταθεί, προβάλλοντας την προσωπικότητά του και επιδεικνύοντας τα επιτεύγματά του.
Αντίθετα, εάν το πρότυπο του πατέρα και της οικογένειας δεν είναι το σωστό ή ο πατέρας είναι υπερβολικά αυστηρός και καταπιεστικός και δε φέρεται δίκαια στην οικογένειά του, το παιδί δημιουργεί πολύ κακή εντύπωση για την οικογένεια-κοινωνία. Σαν ενήλικας είναι αντιδραστικός, φέρεται άσχημα και εγωιστικά και δεν είναι υπεύθυνος για τις πράξεις του. κατηγορεί συνεχώς την κοινωνία και τους νόμους της, αλλά δεν κάνει τίποτα για να συνεισφέρει στη βελτίωσή τους. Έτσι γίνεται «περιθωριακό άτομο» και μετατρέπει το φόβο προς την κοινωνία σε επιθετικότητα. Παλεύει με την αγέλη, γιατί δεν είχε τολμήσει να παλέψει με τον πατέρα και να συντελέσει στο να γίνει καλύτερο το οικογενειακό του περιβάλλον.
