Ανάλυση του 12ου Οίκου (Μυστικά , Υποσυνείδητο,Φοβίες)

Είναι ο Οίκος των μυστικών και των «κρυμμένων». Ό,τι μπορεί να θαφτεί στα βάθη του υποσυνείδητου, αντιπροσωπεύεται από το δωδέκατο Οίκο. Οι ενοχές και οι εξαρτήσεις, οι ανασφάλειες και οι φοβίες, οι βαθύτερες επιθυμίες είναι θέματα του δωδέκατου.
Ο δωδέκατος σχετίζεται με τα νοσοκομεία, τις φυλακές, τα μέρη όπου θα μπορούσε να «κλειστεί» το άτομο στη ζωή του. Οι κρυφοί και ύπουλοι εχθροί του ατόμου φαίνονται από το δωδέκατο Οίκο. Ισχυρός δωδέκατος δηλώνει μεγάλη φαντασία και τάση του ατόμου να ασχοληθεί με οτιδήποτε μυσταγωγικό, εξωπραγματικό και απόκρυφο, ενώ δείχνει αναπτυγμένη διαίσθηση. Είναι ο Οίκος τω ενδότερων αγωνιών.
Το πρώτο ζώδιο του νερού, ο Καρκίνος, απαντά στη συναισθηματική ανάγκη της δόμησης της προσωπικότητας, το δεύτερο ζώδιο, ο Σκορπιός, απαντά στην ευθύνη για τη δόμηση του εσωτερικού εγώ, ενώ το τρίτο ζώδιο του νερού, οι Ιχθύες, αποτελούν την απάντηση στην ικανότητα της τεκνοποίησης και στην ανακάλυψη των βαθύτερων επιθυμιών. Στον Οίκο των Ιχθύων το μωρό κάνει αισθητή την παρουσία του συνεχώς και η μητέρα έχει πάρει αρκετό βάρος, ώστε να αισθάνεται όλες τις συνέπειες της εγκυμοσύνης.
Η πραγματικότητα, μέσα στην οποία ζούσε τόσο καιρό, αλλάζει δραματικά. Οι δραστηριότητές της είναι ολοένα και λιγότερες.
Αυτή η αδράνεια την κάνει να σκέφτεται πολύ και της προκαλεί ανασφάλειες και φοβίες. Η επαφή της με τον έξω κόσμο μειώνεται αισθητά και αρχίζει να διεισδύει στον εσωτερικό της κόσμο. Το μωρό αντιλαμβάνεται όλες αυτές τις αλλαγές. Μητέρα και παιδί έχουν βρει κώδικές επικοινωνίας. Όσο πιο ισχυρή είναι αυτή η επικοινωνία τόσο πιο μεγάλη διαίσθηση και οξύνοια θα αποκτήσει το παιδί στο μέλλον.
Η μητέρα αυτή την περίοδο ονειρεύεται τον κόσμο του παιδιού της και περνάει στο υποσυνείδητό του τις σκέψεις του. στέλνει μηνύματα και δέχεται αντιδράσεις. Περιμένει τη γέννηση και προετοιμάζεται για αυτήν. Όσο πιο προετοιμασμένη είναι τόσο πιο ανώδυνη θα είναι για το παιδί η έλευσή του στον κόσμο. Το μέγεθος της πίεσης, που θα δεχτεί στον τοκετό, θα επηρεάσει την ικανότητά του να προσαρμόζεται. Μια ψυχική ενέργεια με αντίστροφα αποτελέσματα για τον καθένα, παράγεται αυτή την περίοδο. Όσο πιο κοντά έρχεται το παιδί στη γέννα τόσο ενσυνείδητα επιζητεί την έξοδό του από τη μήτρα. Αντίθετα, η μητέρα την ίδια περίοδο, φοβισμένη, ζητά ασυνείδητα την παραμονή του εμβρύου στην κοιλιά της.
Ο τοκετός είναι και για τους δύο το καθοριστικό τέλος μιας εποχής και η έναρξη μιας άλλης.