Είναι και κάτι ζευγάρια που χαίρεσαι να τα βλέπεις. Που γουστάρουν τα ίδια πράγματα και έχουν όρεξη να ζήσουν. Και όχι για του κόσμου τα μάτια. Με τις εξόδους τους, τις διακοπές τους, τα ταξίδια τους, τα όνειρά τους. Κι έχουν ζήσει πραγματικά πριν ζήσουν μαζί.
Όχι σαν κάτι άλλους που γνωρίζονται, μένουν μαζί αμέσως, παντρεύονται πριν ζήσουν, κάνουν και δυο παιδιά και μετά από λίγα χρόνια σιχτιρίζονται.
Εγώ έτσι τις ονειρεύομαι τις σχέσεις. Να έχουν μαγεία. Και έρωτα, πρώτα για ζωή κ μετά για δημιουργία.
Δεν είναι δύσκολες οι σχέσεις. Εμείς τις κάνουμε. Επειδή τις βιάζουμε. Τα θέλουμε όλα γρήγορα αντί να απολαμβάνουμε τις στιγμές. Δε γνωρίζετε τον άλλον και ξυπνάτε ένα πρωί κ λέτε “δεν είσαι αυτός που γνώρισα κ αγάπησα”. Ποιον γνώρισες; Μήπως πρόλαβες να τον γνωρίσεις;
Αν δεν περάσεις από τα πρώτα στάδια της σχέσης, τα μαγικά που ανυπομονείς να βρεθείς μαζί του πως θα εκτιμήσεις το γεγονός ότι τον έχεις; Αν δε κάνεις πράγματα με τον άλλον που ευχαριστούν και τους δυο σας πως θα είσαι σίγουρος ότι μια μέρα δε θα ξυπνήσει κάποιος με απωθημένα;
Και μετά κλαίγεστε γιατί βιαστήκατε και δεν πήγε όπως το είχατε στο μυαλό σας. Ακριβώς επειδή ήταν μόνο στο μυαλό σας, έγιναν έτσι τα πράγματα. Και κάπως έτσι γεμίσαμε με σχέσεις που έγιναν από ανασφάλεια και λείπουν τα ζευγάρια με λάμψη.
Την πραγματική λάμψη του έρωτα !
Γράφει η Σοφία
