Είναι ο Οίκος της δημιουργικότητας. Σχετίζεται με τον έρωτα, το ρομαντισμό, τα αισθηματικά, τα φλερτ. Από τον πέμπτο Οίκο καταλαβαίνουμε πώς κατακτά και κατακτιέται το άτομο, πως συμπεριφέρεται στις σχέσεις του πριν το γάμο και αν είναι ευχαριστημένο από τους ερωτικούς συντρόφους του. Ο πέμπτος Οίκος δηλώνει την τύχη του ατόμου αν παίζει ή όχι σε τυχερά παιχνίδια και αν ασχολείται με τα σπορ.
Ο Λέων, που ταυτίζεται με τις ιδιότητες του πέμπτου Οίκου, είναι το ζώδιο της αυτοαναγνώρισης, της αγάπης προς τον εαυτό μας και τους άλλους, της υπερηφάνειας, της δημιουργικότητας, της μόρφωσης, της δημοτικότητας, του παιχνιδιού, της στοργής, της εξομολόγησης και της δράσης. Στα εφτά χρόνια ο Λέων δημιουργεί στο παιδί ένα τεράστιο εγώ και το εντάσσει, στη συνείδησή του, μέσα στο ασφαλές κλίμα της οικογένειας. Το παιδί επεκτείνει τις δραστηριότητές του και εκτός οικογένειας. Η πρώτη του ενασχόληση, σε άλλο περιβάλλον, είναι το παιχνίδι με άλλα παιδιά.
Μέχρι τα εφτά του το παιδί, συνήθως παίζει μόνο του. ακόμη και αν στο παιχνίδι του συμμετέχει και ένα άλλο παιδί, αρνείται να μοιραστεί τα πράγματά του και να κάνει κοινωνό του το συνομήλικό του. την περίοδο του Λέοντα αλλάζει το φανταστικό του κόσμο με τη συντροφιά συνομηλίκων του. Ενώ μέχρι τώρα έπαιζε μπάλα μόνο του υποδυόμενο και τους δύο παίχτες στη φάση αυτή παίζει με το γειτονόπουλό του. το παιχνίδι της μπάλας είναι το πρώτο του κοινωνικό παιχνίδι. Είναι η πρώτη φορά που θέτει κανόνες. Λέει στο σύντροφό του στο παιχνίδι ότι πρέπει να σταθεί απέναντί του και να του ρίχνει την μπάλα. Το παιχνίδι είναι η πρώτη συντονισμένη μορφή επικοινωνίας και η ρυθμική του φύση γίνεται κανάλι που οδηγεί την παιδική λίμπιντο σε υψηλότερες σφαίρες. Τα παιδιά προτιμούν σε αυτήν τη φάση τα παιχνίδια που τους επιτρέπουν να εξωτερικεύσουν αυτά που αισθάνονται. Τους αρέσει να βάζουν κανόνες και να εκτελούν το μέρος που τους αναλογεί όσο πιο πιστά γίνεται.
Μέχρι τα εφτά τους δεν υπακούουν σε κανόνες συνειδητά. Ακολουθούν απαγορεύσεις που τους επιβάλλονται άνωθεν. Οι κανόνες στα παιχνίδια προδιαγράφουν ένα μοντέλο κανόνων που θα ακολουθήσει το παιδί και ως ενήλικας. Ο τρόπος που ιεραρχεί ένα παιδί τα παιχνίδια και τους κανόνες τους προδιαγράφει και την ιεραρχία στις προσωπικές του σχέσεις. Μερικά παιδιά προτιμούν να παίζουν μόνο με δικούς τους κανόνες, όταν κάποια άλλα αναλαμβάνουν την ευθύνη να δημιουργήσουν κανόνες. Κάποια παιδιά προτιμούν να παίζουν με συγκεκριμένους συντρόφους που ακολουθούν τους δικούς τους κανόνες και αρνούνται τη συμμετοχή κάποιων άλλων που διεκδικούν και αυτά πρωτοβουλίες και ενεργό συμμετοχή. Η επιλογή του παιχνιδιού και των συντρόφων είναι μια αρχή, η οποία σε πολυπλοκότερη μορφή θα ακολουθεί το παιδί σε όλη του τη ζωή. Θα επιλέγει ή θα το επιλέγουν. Σημαντικές αλλαγές επιφέρει και το σχολείο. Στα εφτά του χρόνια το παιδί θα μάθει τα παιχνίδια και τους κανόνες που το σχολείο, η θρησκεία και το κράτος θα του επιβάλλουν. Κάποιους από αυτούς τους κανόνες θα τους αποδεχθεί, κάποιοι άλλοι θα του δημιουργήσουν προσδοκίες για το μέλλον. Η αποδοχή ή η άρνηση των σχολικών κανόνων αποτελούν οδηγό της μετέπειτα αποδοχής της μόρφωσης.
Η κατώτερη εκπαίδευση ωθεί το παιδί να παίξει και να μάθει βάσει κάποιων δεδομένων. Η δυνατότητα μάθησης θα εξαρτηθεί από τη δυνατότητα ένταξης στο πρόγραμμα. Σε αυτήν τη φάση θα αποκτήσει την αίσθηση ότι όλες οι κοινωνίες αποτελούνται από μια ιεραρχία τάξεων, σειρών και επιτυχιών. Όλες οι σχολικές δραστηριότητες τείνουν να του διδάξουν αυτή την ιεράρχηση. Η ικανότητα του παιδιού να αποδέχεται και να δουλεύει σύμφωνα με αυτούς τους κανόνες και η επίγνωση ότι όλος ο κόσμος λειτουργεί κατά ανάλογο τρόπο, θα το ακολουθήσουν σε όλη του τη ζωή. Οι ρόλοι που επωμίζεται οικειοθελώς ή κατόπιν πίεσης, ακόμη και αν γίνουν περισσότερο δύσκολοι, αποτελούν τα πρωτότυπα ρόλων που θα ακολουθήσει στην εφηβεία.
