Ο Λέοντας Ωροσκόπος περικλείει τη δημιουργική αρχή της ζωής. Έχει και τη θέληση και τη δύναμη να εκφράσει την ακτινοβόλα ομορφιά που αισθάνεται μέσα του. Ξέρει πώς να πετάει με τα φτερά των χρυσών ευκαιριών έτσι ώστε να επεκτείνει το δυναμικό της ψυχής του με τη βοήθεια της διαύγειας της προσωπικότητας. Είναι περισσότερο ελπιδοφόρος και αισιόδοξος από κάθε άλλο ωροσκόπο του ζωδιακού, με αποτέλεσμα να καταφέρνει και μάλιστα επιτυχώς, αυτά που επιθυμεί.
Η επίδραση αυτού του ωροσκόπου γίνεται μερικές φορές πολύ καταστροφική. Αντί να αρκεστεί στον εαυτό του, το άτομο ψάχνει περισσότερα από αυτά που μπορεί να του προσφέρει ο εαυτός του, ξεκινώντας έτσι μία ταύτιση με το εξωτερικό κάρμα. Έπειτα αρχίζει να έλκεται από τη λάμψη, την αίγλη, και τον παραλογισμό θεατρικών, μελοδραματικών καταστάσεων ή γεγονότων, με κίνδυνο να γίνει τελικά δέσμιός τους. Το εγώ του Λέοντα είναι πανίσχυρο. Όταν ταυτίζεται με το απρόσωπο εγώ του κόσμου γύρω του, αυξάνεται ανεξέλεγκτα. Το αποτέλεσμα είναι πως αυτός ο ωροσκόπος μπορεί εύκολα να απορροφηθεί από όλα όσα αυξάνουν την τάση του για επίτευξη. Όταν γίνεται κάτι τέτοιο δυστυχώς δεν είναι το ίδιο άτομο που επιδεικνύεται. Στην πραγματικότητα, είναι οι απρόσωπες ιδέες, τα συναισθηματα, και οι πράξεις που αποκαλεί ταυτότητά του. Έτσι, ανεξάρτητα από το πόσο οικονομικά πετυχημένο μπορεί να είναι τελικά ένα τέτοιο άτομο ή πόση μεγαλοψυχία, γενναιοδωρία ή διαχυτικότητα μπορεί πραγματικά να εκφράσει, πάντα βασανίζεται από το συναίσθημα πως κάτι του λείπει.
Για ένα τέτοιο άτομο είναι πολύ πιο σημαντικό από οποιοδήποτε άλλο να είναι ο εαυτός του. Ο Ήλιος συμβολίζει το κέντρο των πραγμάτων και για να είναι αποτελεσματικός πρέπει η δύναμή του να πηγάζει από ένα σημείο από και προς την περιφέρεια του κύκλου. Αυτό είναι αδύνατο όταν ταυτίζεται το άτομο με το εξωτερικό κάρμα. Αντί να στέκεται στο κέντρο του κύκλου, προσπαθεί να σταθεί στο κέντρο των κύκλων άλλων ανθρώπων και να είναι για αυτούς αυτό που στην πραγματικότητα έπρεπε να αντιπροσωπεύει για τον εαυτό του. Το αποτέλεσμα είναι να εγκαταλείπει την επιθυμία να είναι το κέντρο της προσοχής. Επιζητά θαυμασμό και θέλει να αποτελεί πρότυπο για όλα αυτά που οι άλλοι μπορούν να κάνουν από μόνοι τους. Όμως, όπως, το απρόσωπο κάρμα έτσι και τα πρότυπα που επιδεικνύει αλλάζουν. Σαν φυσική συνέπεια, το κέντρο της συνείδησης μεταβάλλεται διαρκώς στην προσπάθεια να προστατέψει το χαμένο του εγώ.
Κάποιος που έχει Λέοντα στην ανατολή του μπορεί να ζει με τον πλούτο, τη φήμη, τη διασημότητα ή το χειροκρότημα εκείνων που τον περιτριγυρίζουν λόγω της κατώτερης θέσης τους. Αυτό είναι όμως πρόσκαιρο και του στερεί την ευκαιρία να εξελιχθεί. Σχηματίζει πολλές αυταπάτες για τον εαυτό του και τον κόσμο, επειδή ζώντας έξω από αυτό που είναι, γίνεται φακός ο οποίος μεγεθύνει τις αυταπάτες του εγώ που κουβαλά το απρόσωπο κάρμα. Η υπερβολή γίνεται ένας φυσιολογικός τρόπος ζωής και η υπερηφάνεια το άρμα της δόξας που οδηγεί. Ότι ερέθισμα δέχεται από τους άλλους τείνει να κεντρίζει την αναζήτηση της δύναμης. Δίνει συμβουλές ελεύθερα και γενναιόδωρα, μια και κάτι τέτοιο προσφέρει λαθεμένη αίσθηση επιβολής. Είναι ικανός να κάνει διάφορα για τους άλλους, προκειμένου να τους δείξει πόσα λίγα κάνουν οι ίδιοι για τον εαυτό τους. Στην ουσία, δεν είναι δύσκολο να ενσαρκώσει το πρότυπο αυτού που καθένας θα ήθελε να είναι. Για να διατηρηθεί όμως η εικόνα, πρέπει να αναπτύξει ένα ισχυρό μαρτυρικό σύμπλεγμα. Όσα περισσότερα ξένα βάρη σηκώνει, τόσο πιο εύκολα δικαιώνει αυτό που κάνει. Συνεπώς, η προσωπικότητά του εμπλέκεται σε ένα φαύλο ανταγωνισμό ο οποίος δεν προκαλεί μόνο τη δράση των άλλων αλλά και την αντίδραση. Μετά από αυτό, γίνεται σχεδόν αδύνατο να κοιτάξει το άτομο μέσα του, επειδή το φως του είναι πολύ λαμπερό, η δύναμή του πολύ μεγάλη και η επιβολή του πολύ ισχυρή για την εσωτερική ύπαρξη, ώστε να ανταποκριθεί θετικά σε μια τέτοια δύναμη. Έτσι, συνεχίζει να γοητεύει τους άλλους αντί τον εαυτό του. Όσο περισσότερο ανακαλύπτει την ικανότητά του να κερδίζει την προσοχή του περιβάλλοντος δημιουργώντας δραματικές αυταπάτες, τόσο λιγότερο αισθάνεται την ανάγκη να ζει σε έναν πραγματικό κόσμο. Σαν συνέπεια, φαντάζεται ένα κόσμο στον οποίο επιβάλλει τους νόμους που ακολουθούν οι άλλοι. Σε αυτό το ασυνείδητο βασίλειο δεν υπάρχουν οι έννοιες γνώση και κατανόηση καθώς δεν είναι πια κανείς μαζί με τα πρόσωπα που πραγματικά χρειάζεται, αλλά πάνω από αυτά.
Στο τέλος μπορεί να φτάσει να θεωρεί τον εαυτό του πηγή της ευθυμίας των άλλων. Είναι η ελπίδα τους, η σωτηρία τους και η μόνη δύναμη που μπορεί να τους απομακρύνει από τους εγκόσμιους αγώνες. Όσο δημιουργεί αυτόν τον τύπο εικόνας, τόσο συνεχίζει να αναζητά στο εξωτερικό πράγματα, ανθρώπους, ή καταστάσεις που την ενισχύουν. Αντί να επιβληθεί στον εαυτό του, επιτρέπει στο περιβάλλον να του επιβληθεί. Οι προκλήσεις τον γοητεύουν. Οι υποσχέσεις επιτυχίας και οι γνώσεις τομέων που αποκλίνουν εύκολα αποσπούν ένα τέτοιο άτομο από το σκοπό του. Επίσης, οι κατώτερες ανάγκες των άλλων είναι δυνατό να διασκορπίσουν τις δυνάμεις του καθώς προσπαθεί να αποδείξει αυτά για τα οποία πραγματικά αμφιβάλλει. Η αρχή της δημιουργίας χαρακτηρίζεται από μία πολύ ξεχωριστή έμφυτη χάρη. Είναι το πρώτο εξάγραμμο στο Ι Τσινγκ (το κινέζικο Βιβλίο των Αλλαγών). Να δημιουργείς σημαίνει να μιμείσαι το δημιουργό σου. Είναι η πρωταρχική έμπνευση της ίδιας γης ζωής. Έτσι, οτιδήποτε δημιουργείς αποτελεί αντανάκλαση του τρόπου με τον οποίο ερμηνεύεις τη δημιουργική δύναμη του Θεού σου. Τότε η δημιουργικότητα φορτίζεται με ένα υψηλό αίσθημα υπευθυνότητας. Όπως και να ερμηνεύει κανείς τη θεότητα, τα φαινόμενα δείχνουν πως βρεθήκαμε σε αυτή τη Γη με σκοπό να εκφράσουμε τη δημιουργία. Όταν ο Λέοντας ωροσκόπος μάθει πώς να είναι ο εαυτός του, τότε οι δημιουργίες του δεν θα εκφράζουν μόνο το δυναμικό της εσωτερικής του ύπαρξης, αλλά και θα ωθούν προς το εξελικτικό μονοπάτι της ψυχής. Έτσι, αντί να τον βασανίζουν δυνάμεις που δεν ξέρει πώς να χρησιμοποιήσει, έχει την ικανότητα να εκδηλώσει όλα αυτά που ζητούν μέσα του έκφραση. Αν συναντά αντιδράσεις δεν οφείλονται στον ανταγωνισμό με τους άλλους, αλλά μάλλον στην επιθυμία της φύσης του να κυριαρχεί σε οτιδήποτε έρχεται αντιμέτωπη. Άσκηση επιβολής δε σημαίνει εξουσία πάνω στους άλλους, αλλά γνώση του τρόπου κυριαρχίας πάνω στον εσωτερικό μας κόσμο. Αυτό που αναζητά κάποιος στη ζωή δεν είναι η δόξα και το χαμένο εγώ που συνήθως προκαλεί αλαζονεία, αλλά μια ιδιότητα η οποία δε θα δυσχεραίνει την αντίληψή του για το Θεό που αντιμετωπίζει. Έτσι, μένοντας στο κατώφλι του ωροσκόπου του, εναρμονίζεται με το μέγεθος και τη δύναμη της δημιουργικής έκφρασης του δυναμικού της ψυχής. Και υπάρχει πολύς χώρος μέσα σε αυτό το μεγαλείο για ταπεινοφροσύνη και σεμνότητα από τη στιγμή που δεν ανταγωνίζεται τους άλλους. Το άτομο μπορεί και διακρίνει τα θέλγητρα του εγώ στο απρόσωπο κάρμα αλλά, κατανοώντας το δημιουργικό του σκοπό, ελέγχει τον εαυτό του κρατώντας τον ασφαλή μέσα στα όρια του προσωπικού μονοπατιού στη ζωή.
Ο Λέοντας ωροσκόπος που κυριαρχείται από τον Ήλιο, συμβολίζει την πεμπτουσία της φωτισμένης προσωπικότητα. Όταν διατηρεί την ταυτότητά του, οι αρετές της ειλικρίνειας, της πίστης και της ηθικής σεμνότητας γίνονται τα εστιακά κέντρα της συνείδησης για ολόκληρο το χάρτη. Συνεπώς, μπορεί να βιώσει την αρετή της καλοσύνης που φέρνει όλα τα πράγματα σε εκδήλωση με δημιουργικό τρόπο. Προτιμά να χρησιμοποιεί την προσωπική του δυναμική αίσθηση, αποφεύγοντας να χρησιμοποιεί άλλους και να ζει μέσα στην πλαστή υπεροψία. Έτσι, ένας ωροσκόπος Λέοντας στην πιο λαμπρή του στιγμή μπορεί να αποτελέσει έξοχο παράδειγμα του μεγαλείου της ανθρωπότητας.
