Εδώ έχουμε έναν από τους δυσκολότερους Ωροσκόπους του ζωδιακού. Αν έχει το άτομο Ωροσκόπο στον Αιγόκερω, ζει μια καρμική ζωή. Ο απόηχος περασμένων γεγονότων είναι έντονος σε ολόκληρη τη ζωή του. Σαν αποτέλεσμα, διακρίνεται από μία αόριστη αλλά ωστόσο εποικοδομητική αίσθηση του καθήκοντος και της τιμωρίας. Κατανοεί την ανάγκη για σύνεση γιατί μόνο εκείνος θερίζει αυτά που σπέρνει. Έτσι, βαδίζει σε όλη τη διάρκεια της ζωής του προσεκτικά, ελέγχοντας και επανελέγχοντας κάθε απόφαση ή κίνητρο, αποφεύγοντας να βρεθεί στη θέση όπου ίσως θα έπρεπε να «πληρώσει» το τίμημα. Η αίσθηση της υποχρέωσης και του καθήκοντος που διαθέτει είναι τόσο ισχυρή, ώστε το υποσυνείδητό του να δημιουργεί παρανοϊκές ιστορίες πως παρακολουθείται από κάποια ανώτερη δύναμη, εξουσία ή θεότητα, αν πιστεύει ότι κάνει κάτι ενάντια στη συνείδησή του.
Αυτός ο ωροσκόπος προσφέρει τη δυνατότητα για επίτευξη μεγάλων έργων. Το αίσθημα πως η ζωή του παρακολουθείται μπορεί να λειτουργήσει θετικά και να κάνει το άτομο να ανησυχεί για την αρετή και ποιότητα των πράξεών του. Στη ζωή ζητάει απογόνους επειδή καταλαβαίνει τη σημασία του βασικού της μηνύματος. Η ζωή του αποτελεί κατά κάποιο τρόπο μέτρο μερικών αυστηρών, παραδοσιακών αρχών. Κάνει μεγάλες προσπάθειες για να τις τηρήσει και μόνο όταν η ταυτότητά του λειτουργεί μέσα στα πλαίσιά τους αισθάνεται ασφάλεια. Θα μπορούσε να ιδρύσει έναν πολιτισμό, να καλλιεργήσει ηθικούς κώδικες ή να γίνει υπερασπιστής μελλοντικών νόμων, που θα βοηθούσαν στην επίτευξη της ανθρώπινης ευπρέπειας. Είναι πραγματικά ένας χτίστης της κοινωνίας. Και μέσω των κανόνων, των αρχών και των παραδόσεων του Ωροσκόπου στον Αιγόκερω, το άτομο γίνεται ένας αληθινός στυλοβάτης όλων αυτών που μπορεί η κοινωνία να χτίσει πάνω τους.
Είναι πρακτικός, ρεαλιστής και πατάει γερά στη γη. Όταν αρχίζει κάποιο πρόγραμμα δεν τρέχει μεγάλες αυταπάτες ότι θα πετύχει με την πρώτη. Είναι πρόθυμος να εργαστεί σταδιακά για μια ιδέα, από τη σύλληψή της μέχρι την τελική της υλοποίηση. Ζει όμως με ένα αίσθημα φόβου ότι θα αποτύχει, γεγονός που ξυπνά τις ανασφάλειές του στη παραμικρή απόρριψη. Όσο πιο πολύ ανασφάλεια αισθάνεται τόσο πιο σκληρά εργάζεται. Όσο περισσότερο βλέπει τις προσπάθειές του να μην ανταμείβονται τόσο περισσότερο αφοσιώνεται στην επίτευξη των αρχών που διάλεξε να ακολουθήσει.
Το μεγαλύτερο πρόβλημα για άτομα με τέτοιο ωροσκόπο είναι η δυσκολία τους να έρθουν σε επαφή με τα πραγματικά τους . Προσπαθούν να βαδίσουν έξω από τον εαυτό, διακρίνοντας την αξία τους με τα μάτια των άλλων. Όταν όμως γίνεται αυτό, το άτομο ταυτίζεται με το απρόσωπο κάρμα. Έχοντας ανάγκη από την αποδοχή και εμψύχωση των άλλων για να φτάσει το μεγαλείο που αναζητά, χρησιμοποιεί ξένους κανόνες και όχι τις δικές του αρχές ή το εσωτερικό μονοπάτι της προσωπικής του αξίας. Στη πραγματικότητα, μπορεί να έχει μερικές ιδιαίτερες αρχές, κώδικες, ή ήθη που είναι ικανός να ακολουθήσει επειδή έχουν μεγάλη σημασία για εκείνον. Όταν ξεφεύγει από τον ωροσκόπο του, έχει την ασυνείδητη τάση να κλείνει στο κεφάλι του όλη την ηθική ενός πολιτισμού. Διαθέτει την ικανότητα να εξωτερικεύει ηθικούς κώδικες λαών οι οποίοι εκφράζουν ιδανικά που μπορεί να μην υλοποιηθούν ποτέ. Έτσι γίνεται ένας φορέας παραδοσιακών περιοριστικών κανόνων που φαίνεται να βάζουν τάξη στην κοινωνία. Ελπίζει πως θα τον βοηθήσουν να διορθώσει κάπως τον εαυτό του, αποδεικνύοντας, ισχυροποιώντας και βεβαιώνοντας με αυτό τον τρόπο, τους δικούς του προσωπικούς λόγους ύπαρξης.
Μπορεί να αισθανθεί ένοχος σχεδόν για τα πάντα. Αλλά από τη στιγμή που δεν έχει επαφή με τα συναισθήματά του είναι δύσκολο να το καταλάβει. Αναχαιτίζει τη ζωή και αποφεύγει με φόβο τη διεύρυνση της συνείδησης ή το σπάσιμο των δεσμών με μία κοινωνία που του προσφέρει προστασία. Αληθινά, η κοινωνία είναι η φυλακή του. Οι κανόνες τον εξουσιάζουν. Η ηθική της οδηγεί στην απώθηση του υποσυνείδητού του και τα «μάτια» της σε μια γεμάτη φόβο υποχώρηση στα διαθέσιμα καταφύγια. Όταν ταυτίζεται με το απρόσωπο κάρμα μπορεί να έχει την υποσυνείδητη αίσθηση πως ότι δεν πάει καλά στον κόσμο δεν πάει στην πραγματικότητα και στον εαυτό του. Μπορεί να υιοθετήσει σαν μέσο άμυνας μία αρνητική άποψη, δοκιμάζοντας να αρνηθεί όλα αυτά που είναι και αφομοιώνει ταυτόχρονα. Πολεμά τον εαυτό του σε μία μάχη στην οποία δεν είναι ούτε κατακτητής ούτε αμυνόμενος, αλλά μάλλον ένας κουρασμένος κυβερνήτης που δεν μπορεί να χειριστεί τις υποθέσεις του.
Στην προσπάθεια να μιμηθεί τους τρόπους που χρησιμοποιούν οι άλλοι για να πετύχουν αξιώματα, αφοσιώνεται στο χρήμα, τις κτήσεις κα τα σύμβολα του πλούτου. Μπορεί να αναζητά κοινωνική θέση χωρίς καν να το καταλάβει.
Στην περίπτωσή του το περισσότερο κάρμα είναι αποτέλεσμα κατάχρησης του εγώ. Τοποθετώντας νοητικά την επιτυχία σε μία φανταστική κλίμακα έχει την τάση να τοποθετεί τους άλλους σε στάδια ανώτερα ή κατώτερα από το δικό του. Επομένως, πρέπει να τους συναγωνιστεί (αν βρίσκονται πάνω από εκείνον) ή να τους φτάσει (αν βρίσκονται κάτω του). Και στις δύο περιπτώσεις δεν μπορεί να είναι μετριόφρων στις σχεσεις του με τους άλλους. Αντίθετα, τους παρατηρεί μέσα από μία δική του εικόνα που πιθανά να μην είναι καθόλου ακριβής. Αυτό είναι μεγάλο πρόβλημα αν έχει κανείς ωροσκόπο στον Αιγόκερω. Η εικόνα που έχει για τη ζωή είναι συχνά καθρέφτης, αλλά τον αποκρυσταλλώνει τόσο η προσπάθειά του να βρει κάτι στέρεο ώστε δεν μπορεί να δει πέρα από τον τοίχο του δικού του κάρμα. Και είναι πράγματι τοίχος, γιατί όσο περισσότερο βλέπει τους άλλους σαν καλύτερους ή χειρότερους, αντί για διαφορετικούς, τόσο περισσότερο απομακρύνεται από τη μία και μοναδική ουσία της ζωής.
Το ένστικτο του Αιγόκερω στηρίζεται στο ένστικτο της επιβίωσης. Όταν παραμένει στο κατώφλι του ωροσκόπου του, δεν τον φοβίζει η δύναμη των άλλων. Αντίθετα, μπορεί η σταθερότητα να τον γεμίσει με την ασφάλεια του δικού του δυναμικού, το οποίο αντλεί μορφή από την προσωπικότητα. Από αυτή την άποψη, είναι εύκολο να βάλει σε τάξη τη ζωή του. Το κατορθώνει περιορίζοντας τις εμπειρίες του στις χρήσιμες και εγκαταλείποντας δίχως τύψεις ό,τι θα μπορούσε να τον βγάλει από το ουσιαστικό μονοπάτι της ζωής. Ενώ βλέπει πως οι άλλοι πετυχαίνουν διάκριση και υψηλές κοινωνικές θέσεις, γνωρίζει πως εκείνος είναι η πηγή όλων όσων θα γίνουν. Έτσι, είναι μάταιο να ακολουθεί τους άλλους, καθώς το μεγαλύτερο όφελος αποκομίζει η δική τους επιδίωξη παρά η δική του. Αν εγκρίνει συγκεκριμένες παραδόσεις είναι γιατί πιστεύει πραγματικά σε αυτές, και όχι, επειδή του χαρίζουν κάποια μορφή εξωτερικής αποδοχής ή αναγνώρισης. Υποστηρίζει συγκεκριμένους κανόνες που τους βρίσκει αποδοτικούς. Η ικανότητά του για διαφύλαξη βασίζεται περισσότερο στην προνοητικότητα και το όραμα παρά την ανησυχία για το μελλον. Στην πραγματικότητα, μόνο όταν ζει έξω από τον εαυτό του εκδηλώνονται οι φόβοι, φοβίες και αναστολές. Οφείλει να μάθει πως αυτό που έχει σημασία είναι η αναγνώριση της προσωπικής του αξίας και όχι της αξίας των άλλων. Αυτή η άποψη είναι το φρούριο που τον προστατεύει και τον εμποδίζει να παρασύρεται από τις ανάγκες και ορέξεις ενός συνεχώς επεκτεινόμενου κόσμου.
Όταν ταυτίζεται με τον ωροσκόπο, διδάσκεται πώς να δρέπει την πληρότητα των ικανοτήτων του. Και, ανεξάρτητα από τις αλλαγές οι οποίες συμβαίνουν γύρω του, ακολουθεί το σχέδιο που του υπαγορεύει η ψυχή του, δε μετανιώνει ποτέ για όσα δεν κάνει. Χρησιμοποιεί τη σταθεροποιητική ικανότητα για να αξιοποιήσει το δυναμικό του με τον καλύτερο δυνατό τρόπο. Έτσι, όχι μόνο πετυχαίνει την τάξη, αλλά και εργάζεται για τη σταθεροποίησή της. Οι πράξεις του διακρίνονται από μία μονιμότητα. Ανεξάρτητα αν γίνουν αποδεκτές ή όχι από τους άλλους, συμβολίζουν τις πολύ πραγματικές παραδόσεις που χτίζει για τον εαυτό του. Με αυτόν τον τρόπο κατορθώνει να είναι ταπεινόφρων στις σχέσεις του με τους άλλους, ενώ προσεγγίζει την πραγματική καρμική κατάσταση που ψάχνει η ψυχή του.
Ανακαλύπτει το νόημα της ζωής που τον βοηθά να καταλάβει ότι το κάθε άτομο έχει ένα δικό του προορισμό να εκπληρώσει. Έτσι, είναι σε θέση να διακρίνει τις δικές του αρετές και των άλλων χωρίς να αισθάνεται ανταγωνισμό.
Αυτός ο ωροσκόπος υποδηλώνει μια ζωή μυήσεων με τις οποίες ανακαλύπτει κανείς τα πνευματικά οικοδομήματα της καρμικής του ύπαρξης. Έτσι, συνεχίζει να διδάσκεται καλύτερους και αποτελεσματικότερους τρόπους εναρμόνισης με την εσωτερική πνευματική του αξία. Όπως αναφέρεται στο Ι Τσινγκ, «Εγκαταλείπει το παιδί και γνωρίζει τον έφηβο». Οι αξίες της νεότητας εγκαταλείπονται για το δώρο της σοφίας που είναι ο σκοπός ενός μυημένου. Είτε εκπαιδεύεται πνευματικά είτε όχι, πρέπει να μάθει κατά κάποιο τρόπο τα μαθήματα της αυτοπειθαρχίας. Όσο περισσότερο πειθαρχεί το εσώτερο δυναμικό του χάρτη του, τόσο περισσότερες πιθανότητες υπάρχουν να φτάσει το στόχο του. Όμως, εδώ πρέπει να μάθει τη διαφορά μεταξύ απώθησης, αναστολής, εξιδανίκευσης και ενός αληθινού αισθήματος αυτοπειθαρχίας που απλώνεται σε όλο το χάρτη, επειδή το κέντρο σχηματίζει ένα ασφαλές πλαίσιο αναφοράς ώστε να μπορεί να χτίζει ακίνδυνα, με μορφή και σχήμα, τη μόνιμη αξία που συλλαμβάνει η ψυχή.
Το κάρμα δεν αποτελεί απαραίτητα μία σειρά αρνητικών εμπειριών. Οι συνέπειες των πράξεων του ατόμου είναι αρνητικές ή θετικές ανάλογα με τις πράξεις. Όταν η συνείδηση του ωροσκόπου είναι ισχυρή και εποικοδομητική, η διάθεση που διαπερνά τις πράξεις του οφείλεται τελικά στο ίδιο του το κάρμα. Ενώ είναι πιθανό αυτός ο ωροσκόπος να εμφανιστεί σε χάρτες ανθρώπων που έχουν υπερβεί τα όριά τους σε περασμένες ενσαρκώσεις, δείχνει το δρόμο της επιστροφής στην ομαλότητα. Ανακαλύπτοντας πως πραγματικά υπάρχει ένας δρόμος, ένα μονοπάτι και μία κατεύθυνση με διαρκές νόημα, τελικά μαθαίνει πως το κάρμα είναι το συνεχώς μεταβαλλόμενο αποτέλεσμα μιας ειλικρινούς προσπάθειας από μέρους του να πλησιάσει τις πραγματικές ανάγκες της ψυχής.
