Ο Ωροσκόπος στην Παρθένο συμβολίζει την ικανότητα του ανθρώπου να βάζει σε τάξη τη ζωή του. Αν έχει κανείς ανατολή στην Παρθένο ξέρει να διαλέγει ανάμεσα στο καλό, το κακό και τέλος αυτό που γεννά την αγνότητα της ψυχής. Εδώ έχουμε ένα από τα πλέον ευαίσθητα φίλτρα της προσωπικότητας σε όλο το ζωδιακό. Διαθέτει ένα υπερβολικά στενό μονοπάτι που βοηθά το έμφυτο αίσθημα σεμνότητας να καταφεύγει και να προστατεύεται από όλα αυτά που θα κατέστρεφαν διαφορετικά την αγνότητα των ιδανικών. Ένα τέτοιο άτομο μπορεί να είναι ευγενικό, καλλιεργημένο και σπλαχνικό μέσα στα πλαίσια μιας λογικής που αποτελεί αναμφισβήτητα την ουσία της προσωπικότητάς του.
Όταν ταυτίζεται κάποιος με το εξωτερικό κάρμα (και ζει έξω από τον ωροσκόπο) δεν είναι δύσκολο να οδηγηθεί σε ένα αποτυχημένο τρόπο ζωής. Στη διάρκεια μίας μόνο ημέρας γεννιούνται χιλιάδες σκέψεις και ιδέες που αιωρούνται στον αέρα. Η μεγάλη του ευαισθησία, παράλληλα με την ανάγκη για τάξη, κάνει το άτομο να εξετάζει κάθε ιδέα που δέχεται με κριτικό μάτι. Κάτι τέτοιο μπορεί να πάρει τη μορφή ενός μόνιμου κύματος ανησυχίας, γιατί όσο και να αναλύει κάτι δεν είναι δυνατό να το αναλύσει απόλυτα. Η προσωπικότητα μπορεί να έχει την αλλόφρονη ιδιότητα να ωθεί το άτομο διαρκώς να κρίνει και να ασχολείται με ένα κάρμα που δεν είναι αληθινά προσωπικό.
Μπορεί να είναι ανήσυχο με την υγεία του, ακόμη και υποχονδριακό, γεμάτο έμμονες ιδέες, εξαρτώμενο από συμβουλές τις οποίες έχει αφομοιώσει. Ακόμη, είναι πολύ υπερβολικό και σχολαστικό στη δουλειά του, για να ξεπερνά τη νευρική δραστηριότητα που δημιουργείται δίχως να το θέλει. Στην προσπάθειά του να βρει εκείνο που πράγματι το ενοχλεί, μπορεί να μπλεχτεί σε τόσες πολλές λεπτομέρειες που πηγάζουν από το εξωτερικό ώστε να παγιδευτεί στη «μικρομανία».
Όσο περισσότερο επιχειρεί να φέρει στα δικά του μέτρα το περιβάλλον (που πρέπει οπωσδήποτε να ακολουθεί τους δικούς του κανόνες) τόσο περισσότερο χάνει την επαφή με την πραγματικότητα της σχέσης του με τον κόσμο. Δοκιμάζει να λύσει γρίφους που η λύση τους δεν ανήκει στις δυνατότητές του ή αντιδρά στις αλλαγές της ισορροπίας της φύσης σαν να χάλασε για κάποιο αόριστο λόγο η τάξη που σχεδίασε. Φυσικά, όταν είναι ο εαυτός του και έχει τη σωστή αίσθηση της τάξης, τότε μπορεί εύκολα να προσβληθεί από τν αταξία του κόσμου γύρω του. Η μεγαλύτερη δυσκολία μιας προσωπικότητας με ανατολή στην Παρθένο έγκειται (στην περίπτωση που υπάρχει ταύτιση με εξωτερικές επιδράσεις) στον τρόπο που συναλλάσσεται με τα άλλα ανθρώπινα πλάσματα, καθώς και στη νευρικότητα και την προσπάθεια να απομονωθεί από όλα αυτά που είτε είναι πολύ χονδροειδή, είτε πολύ άστατα για να ταιριάξουν με την αντίληψη που έχει αναπτύξει για τον κόσμο. Εάν το άτομο μπορεί να χωρίσει τον εαυτό του σε μικρά και διαφορετικά, έξυπνα οργανωμένα τμήματα, δεν δοκιμάζει τον χείμαρρο της ζωής που επιτρέπει στην προσωπικότητα να ενοποιηθεί με τις άλλες. Στις ΧΑΡΤΗΣ του με τους γύρω γίνεται υπερβολικά μηχανικός, αυστηρά αμυντικός ή στενοκέφαλος, στις κρίσεις καθώς προσπαθεί να κρίνει.
Κρίνει τον εαυτό του από τα ιδανικά του. Κρίνει τους άλλους από τις πράξεις τους και κάνει συστηματικές προσπάθειες να δημιουργήσει ένα κύκλο φίλων και γνωστών που να προσαρμόζονται στην τάξη την οποία έχει δημιουργήσει. Ξέρει ότι οι άνθρωποι δεν είναι τέλειοι και αυτό τον απογοητεύει. Λόγω της ταύτισης μαζί τους, αντιλαμβάνεται την πιθανότητα της σταδιακής του φθοράς από την ατέλειά τους. Βλέπει τον κόσμο σαν ένα μεταδοτικό χώρο που είτε πρέπει να κρατά στάση αυστηρά αμυντική (για να επιβιώσει) ή να βλέπει τους άλλους σαν επέκταση αυτών που κάνουν και κατέχουν (παρά αυτών που προσπαθούν να γίνουν).
Όταν περιβάλλεται από το προστατευτικό φίλτρο του ωροσκόπου του, η αντίληψη για τον εαυτό του και η σχέση του με τους άλλους και τον εξωτερικό κόσμο είναι ριζικά διαφορετική. Μια τέτοια νοοτροπία σημαίνει πως δεν μπορεί να είναι ο δικαστής των άλλων και θα προσπαθήσει να εξαγνίσει τα δικά του κίνητρα. Θα είναι ευαίσθητος με το δυναμικό που κρύβει μέσα του, γνωρίζοντας πώς να το εκφράσει μέσα από την τάξη και τη λογική. Αντί να κρίνει τον εαυτό του ή τους άλλους, χρησιμοποιεί τη μεγάλη του ικανότητα να διαλέγει τον καλύτερο δυνατό τρόπο προσωπικής έκφρασης, όποτε του δίνεται η ευκαιρία.
Ο Παρθένος είναι ένας ξεχωριστός ωροσκόπος. Όταν ζει μέσα στον εαυτό του αυξάνεται η ποιότητα και η αγνότητα ολόκληρου του χάρτη. Ακόμη και όταν υπάρχουν όψεις που υποδηλώνουν την κατώτερη φύση του ανθρώπου, είναι δυνατό να εξευγενιστούν με την εκδήλωσή τους μέσα από το φίλτρο του ωροσκόπου Παρθένου. Αντίθετα, αν ζει το άτομο έξω από τον ωροσκόπο, τα ιδανικά του είναι πολύ υψηλά για να τα φτάσει. Έτσι δεν μπορεί να ικανοποιηθεί με τίποτα. Όταν όμως ζει στο καρμικό κατώφλι του ωροσκόπου (διατηρώντας επαφή με την πηγή του) μπορεί να λειτουργήσει άνετα σε θετικά καρμικά επίπεδα. Ο χαρτης δεν εκδηλώνει τίποτα ανάξιο για τα δεδομένα του βαθιά ηθικού χαρακτήρα του. Από αυτή την άποψη δεν εκτίθεται, επειδή προτιμά να διατηρήσει ένα επίπεδο συνείδησης που μάλλον βοηθά στην εκδήλωση των εσωτερικών του δυνατοτήτων, παρά στην κρίση των άλλων. Γνωρίζει την ηθική αξία της ταυτότητας και για αυτό αν θέλει να βοηθήσει τον εαυτό του, πρέπει να ακούει την εσωτερική του παρόρμηση. Αντί να διαμορφώνει κριτικές απόψεις, οι οποίες αφορούν τους κοινωνικούς κανόνες που περικλείει το απρόσωπο κάρμα, διατηρεί μέσα του έναν όμορφο ηθικό κώδικα. Η ταύτιση με το απρόσωπο κάρμα του κόσμου σημαίνει ταύτιση με όλες τις ατέλειές του. Σε αυτή την περίπτωση το αποτέλεσμα είναι να φαίνεται λαθεμένη κάθε πράξη ή λέξη. Κάτι τέτοιο θα είχε σαν συνέπεια να δοκιμάζει το άτομο έντονα αισθήματα κατωτερότητας. Στην προσπάθειά του να ισορροπήσει θα μπορούσε να κρίνει τους άλλους, αλλά με αυτό τον τρόπο η προσωπικότητά του δε λειτουργεί σε ένα επίπεδο ικανοποιητικό για την ψυχή. Έτσι, μπορεί να καταλήξει εραστής της τελειότητας δίχως λόγο.
Εξαιτίας μίας έμφυτης προσοχής στη λεπτομέρεια, έχει την τάση για πνευματική αυτοανάλυση σε βάθος. Μελετά και αναλύει συνεχώς τρόπους για την καλύτερη λειτουργία της σκέψης του. Επινοεί μεθόδους για την ταξινόμηση των πληροφοριών. Όταν η ταυτότητά του ριζώνει έξω από τον ωροσκόπο, το άτομο τείνει να κατευθύνει το πνεύμα του, και όσο περισσότερο μπορεί να αποθηκεύει ή να ταξινομεί καθετί που δέχεται, τόσο περισσότερο αισθάνεται πως η προσωπική του συνείδηση λειτουργεί αποτελεσματικά. Το πρόβλημα εδώ είναι ότι μπορεί να περάσει όλη του τη ζωή λύνοντας προβληματα προσωπικότητας τα οποία υπάρχουν μόνο επειδή σχηματοποιεί αρκετές πληροφορίες, θέλοντας να αποδείξει τρόπους που βοηθούν το νου να λειτουργήσει. Σαν αποτέλεσμα, εργάζεται περισσότερο για το νου παρά με το νου προσπαθώντας να χτίσει μηχανικά μια βολική συνείδηση. Το άτομο απασχολείται με ένα μεγάλο αριθμό ιδιαίτερων σκέψεων που οδηγούν περισσότερο σε απαντήσεις παρά λύσεις. Όσο προσπαθεί να βάλει σε τάξη τη συνείδησή του τόσο περισσότερο χάνει την ανθρωπιά του. Σαν αποτέλεσμα, αντί να ζει τη ζωή όπως είναι, πέφτει στην παγίδα και γίνεται ένα μηχανικό ρομπότ, όπου συχνά αντιδρά αρνητικά στα κουμπιά – πρότυπα που το ίδιο το άτομο έχει ορίσει για τον εαυτό του.
Όταν μένει μέσα στον ωροσκόπο, δεν υπάρχει ανάγκη να κάνει ελιγμούς. Προτιμάει πηγή της συνείδησής του να είναι ο ίδιος ο εαυτός, παρά τα εξωτερικά κομμάτια του απρόσωπου κάρμα που προσπαθούν με τον ένα ή άλλο τρόπο να συναρμολογήσουν τα τμήματα του δικού του πάζλ. Από τη στιγμή που εξαγνιστεί και εκφραστεί αυτή η συνείδηση, τα ιδανικά της Παρθένου ενεργούν σαν ένα ικανό φίλτρο για διάκριση που επιτρέπει στο άτομο να λειτουργεί χρησιμοποιώντας το μυαλό του παρά ακονίζοντάς το. Ψάχνει την ποιότητα και όχι την ποσότητα. Είναι ικανός να το κάνει χωρίς να πρέπει να ασκήσει κριτική σε κάτι που ανήκει στο απρόσωπο κάρμα και δεν είναι για εκείνον. Μπορεί να αντιληφθεί την τάξη των πραγμάτων, και αντί να γίνει πουριτανός κριτής είναι σεμνός στις εκδηλώσεις του ενώ έχει πετύχει πολλά. Τον χαρακτηρίζει ένα ισχυρό αίσθημα παρουσίας του εδώ και τώρα και γνωρίζει πώς να χρησιμοποιεί καλύτερα το δυναμικό του χάρτη του χωρίς να διασπά τον εαυτό του . Όσο περισσότερο λειτουργεί από τα βάθη της ύπαρξής του τόσο περισσότερο εξυψώνεται από τον ωροσκόπο. Μπορεί άμεσα να αισθανθεί τη θεία παρουσία στα αντικείμενα και τις ιδέες. Αντί να γεμίζει το νου με άσχετες ανοησίες προχωρεί στην εκπλήρωση ενός ικανοποιητικού τρόπου ζωής.
Εφόσον ο Βόρειος Δεσμός (μέσω της εξαγνιστικής του ικανότητας) μοιάζει πολύ στο σύμβολο του Παρθένου, δεν είναι δύσκολο να μάθει το άτομο τα μαθήματα στα οποία ωθεί η ψυχή του. Δεν είναι ανάγκη να συμβιβαστεί. Ένας ωροσκόπος Παρθένος που χρησιμοποιείται σωστά δεν αποτελεί προϊόν του εγώ. Αντί για αυτό, επιθυμεί μία βαθύτερη κατανόηση του προσωπικού του δυναμικού που μπορεί να εκφραστεί ουσιαστικά μέσω μίας χρήσιμης επαφής με το απρόσωπο περιβάλλον. Έτσι, δεν είναι ανάγκη να αναλύσει τον εαυτό του για να τον κατανοήσει. Το μόνο που έχει να κάνει είναι να επιτρέψει σε διαφορετικά τμήματα του εαυτού του να λειτουργήσουν μέσω των ταξινομητικών φίλτρων του ωροσκόπου Παρθένου.
